Supplychains staan steeds meer onder druk. De gevolgen van ontwikkelingen als corona en Brexit zijn zeer ingrijpend. Tegelijkertijd heeft de logistieke sector met een grote maatschappelijke druk te maken om veel duurzamer te werken. Voor alle bedrijven wordt het binnenkort onvermijdelijk: het vaststellen van de CO2-uitstoot van de logistieke activiteiten en het verminderen van deze emissies.
Tools en hulpmiddelen noodzakelijk voor CO2-reductie
Om met deze ontwikkelingen om te gaan hebben we nieuwe tools en hulpmiddelen nodig, vertelt Astrid Buijssen in een interview met Nieuwsblad Transport. Ze is als business lead digital transformation verantwoordelijk voor de optimalisatie van de supplychains binnen Shell Trading & Supply door het inzetten van digitale oplossingen. Daarnaast is ze ‘kwartiermaker supplychains’ bij de Topsector Logistiek. In die hoedanigheid geeft zij richting aan de uitwerking binnen de topsector op dat gebied.
Bron: Nieuwsblad Transport
‘Een van de grote uitdagingen die we als Topsector Logistiek hebben, is dat er veel kennis is opgedaan. Die moet echter bij veel meer partijen terechtkomen om daadwerkelijk gebruikt te worden. De logistieke sector bestaat namelijk uit zo’n divers speelveld met ontelbaar veel partijen, dat als we echt duurzaam en kostencompetitief willen werken er meer partijen moeten aanhaken.’
Volgens Buijssen is er daartoe een aantal veelbelovende projecten opgestart. Een voorbeeld is ‘Big Mile’, waarbij de CO2-uitstoot van een supplychain in kaart wordt gebracht. ‘Als je dat weet, kun je zien hoe je de keten slimmer kunt inrichten, waardoor de CO2-voetafdruk kleiner wordt. Hoe meer bedrijven hieraan deelnemen, hoe meer inzichten we krijgen. En hoe meer impact we kunnen realiseren om het voor elkaar te krijgen’, legt ze uit.
Supplychains beter organiseren
Binnen de Topsector wordt onderzocht hoe supplychains beter georganiseerd kunnen worden. ‘Bijvoorbeeld de problematiek rondom congestie in de haven is niet makkelijk op te lossen. We zijn nu bezig te kijken of dat meer ketenbreed kan. Bijvoorbeeld door in plaats van te focussen op het planningsvraagstuk meer te kijken waar de bottleneck zit en waar we kwetsbaar zijn. Misschien zit het probleem hem wel in de afhandelingscapaciteit op de kade. Als je die verhoogt, ben je wellicht minder kwetsbaar als er een schip van 25.000 teu aankomt dan wanneer je alleen naar de bargeplanning kijkt.’
Een ander vraagstuk waar de Topsector Logistiek naar wil kijken is hoe je behaalde milieuvoordelen bij de juiste partij krijgt. ‘Of andersom: hoe belast je de juiste partijen in de keten zodat beslissingen die ze nemen de milieu-impact meenemen? Want nu is het de vervoerder die betaalt, hij maakt de kilometers. Maar de consument en verlader hebben ook invloed op de gemaakte keuzes in een keten. Het kan zijn dat een individuele partij wellicht een voor hem minder goede keuze moet maken, wat wel betekent dat de keten als geheel beter wordt. Maar wat levert hem dat dan nu op? Of kan hij toch een beloning krijgen, zodat je het juiste gedrag stimuleert? Daar zoeken we naar. En hoe krijg je vervolgens iedereen mee om data te delen en de verrekening handen en voeten te geven?’
Duurzaamheid en concurrentiepositie verbeteren
‘Onze opdracht is om zowel duurzaamheid als concurrentiepositie te verbeteren. Anders is het niet sustainable. Daar hebben we nog een relatief korte tijd voor, het huidige programma loopt af in 2023. Dus we moeten dan impact gemaakt hebben. De uitdagingen zijn echter zo groot dat we een hoop dingen anders moeten gaan doen. Ook onze sector moet de akkoorden uit Parijs maximaal ondersteunen. En daar ligt nog wel een hoop werk voor ons. Want we kunnen alleen het verschil maken als ons onderzoek daadwerkelijk door de mensen in het veld wordt gebruikt’.
Lees het volledige interview op Nieuwsblad Transport.