Haalbaarheidsstudie carbon footprinting in het spoorgoederenvervoer

Als onderdeel van het programma Carbon Footprinting van Topsector Logistiek moet ook het energieverbruik en de CO2-uitstoot per eenheid in het spoorgoederenvervoer bepaald worden. In dit project wordt de haalbaarheid van zo’n onderzoek bepaald.

Doel van het project:
De Topsector Logistiek wil samen met Rail Cargo Information Netherlands het energieverbruik per container, ton, of andere vervoerde eenheid in kaart brengen, op basis van individuele relaties. Railistics is daarom benaderd om een haalbaarheidsstudie uit te voeren. De concrete onderzoeksvraag is: Ga na in hoeverre stakeholders in logistieke dienstverleners in het spoorgoederenvervoer data over het energieverbruik per container, ton, of andere eenheid willen delen op het niveau van de individuele transportrelatie en, als dat alleen op een hoger niveau mogelijk is, of dat voldoende inzicht biedt.

Inhoud van het project:
Eerst zijn de spoorvervoerketens beschreven door de activiteiten te onderscheiden waarin energie verbruikt wordt. Deze zijn in kaart gebracht voor drie soorten spoorvervoer: intermodaal vervoer, vervoer met bulktreinen, en vervoer met wagenlading. Vervolgens is de marktstructuur geanalyseerd om te bepalen in welke mate spoorwegbedrijven stroom duurzaam inkopen. Als laatste zijn verschillende stakeholders (goederenvervoerders, terminals en verladers) benaderd om te bepalen in hoeverre er medewerking kan worden verwacht van partijen in binnen- en buitenland omtrent datadeling.

Resultaat van het project:
In een korte rapportage zijn de resultaten van de haalbaarheidsstudie gepresenteerd en zijn een aantal conclusies getrokken, inclusief aanbevelingen. Het rapport concludeert dat spoorgoederenvervoerders op dit moment om diverse redenen er niet aan toe zijn om data over stroomverbruik te delen. Daarnaast zijn een aantal Nederlandse en Duitse intermodale terminals bereid deel te nemen aan een gezamenlijk project voor data-uitwisseling. Tot slot onderkent de (spoorvervoer)markt de trend dat er een groeiende behoefte is aan transparantie over de mate van duurzaamheid van de logistiek: verladers en terminals lijken voorop te lopen in dit bewustzijn, waarschijnlijk omdat zij dichter bij de klant staan.